Breedbeeld
22/02/2022
Ik heb het meeste zin om lekker met dat cheape panoramacameraatje te gaan schieten. Een keer op de kop getikt voor 5 euro in een tweedehandswinkel, geen idee of ie werkt. Ik was nog even bang dat ik de film er niet goed in had gedaan, maar in de badkamer van onze Airbnb even gechekt en volgens mij moet het goed komen. Tim snapt er niks van, dat ik met dat ding wil fotograferen. Ik vind het een nieuwe uitdaging. De spanning of er überhaupt beeld uitkomt, en hoe dat er dan uit zal zien... Ik heb hem nog nooit getest haha! Het fijne is dat de focus en sluitertijd gewoon vaststaat dus de uitdaging zit ‘m vooral in de panoramavorm, de vlakvulling en compositie. Op internet stond: “this camera does not take good pictures”. Haha heerlijk, lekker even zo’n stelling uitpluizen. Want is het de camera die een foto maakt? Het lijkt me interessanter om met een crappy camera een goeie serie te maken dan met de duurste apparatuur. In het begin van de fotoacademie was ik altijd heel erg bezig met techniek, alles moest scherp en goed belicht zijn. Nu probeer ik dat juist meer los te laten en meer naar het geheel te kijken. Niet een zo realistisch en objectief mogelijke weergave van de werkelijkheid, maar juist spelen. Met vormen, lijnen, kleuren en composities. Kijken waar dat me brengt in Spanje en Portugal.
Ik heb het meeste zin om lekker met dat cheape panoramacameraatje te gaan schieten. Een keer op de kop getikt voor 5 euro in een tweedehandswinkel, geen idee of ie werkt. Ik was nog even bang dat ik de film er niet goed in had gedaan, maar in de badkamer van onze Airbnb even gechekt en volgens mij moet het goed komen. Tim snapt er niks van, dat ik met dat ding wil fotograferen. Ik vind het een nieuwe uitdaging. De spanning of er überhaupt beeld uitkomt, en hoe dat er dan uit zal zien... Ik heb hem nog nooit getest haha! Het fijne is dat de focus en sluitertijd gewoon vaststaat dus de uitdaging zit ‘m vooral in de panoramavorm, de vlakvulling en compositie. Op internet stond: “this camera does not take good pictures”. Haha heerlijk, lekker even zo’n stelling uitpluizen. Want is het de camera die een foto maakt? Het lijkt me interessanter om met een crappy camera een goeie serie te maken dan met de duurste apparatuur. In het begin van de fotoacademie was ik altijd heel erg bezig met techniek, alles moest scherp en goed belicht zijn. Nu probeer ik dat juist meer los te laten en meer naar het geheel te kijken. Niet een zo realistisch en objectief mogelijke weergave van de werkelijkheid, maar juist spelen. Met vormen, lijnen, kleuren en composities. Kijken waar dat me brengt in Spanje en Portugal.
16/03/2022
Mijn zelfvertrouwen gaat van 0 naar 100 en weer terug in zo’n korte tijd. Ik zit nu weer helemaal op 0 en dan komt echt alles er uit. Ik weet gewoon mijn plek in deze wereld niet. Dat voelt zo frusterend, vermoeiend en verdrietig. Ik baal er van dat ik vandaag geen golven pakte en dan baal ik er vervolgens van dat ik er van baal. Alsof mijn gevoelens er niet mogen zijn en er niet toe doen. Niet zo aanstellen. Neem jezelf niet zo serieus. Maar wel even heel chill heel snel goed worden in surfen. Zo’n volle line-up is vrij intimiderend en dan wil ik het liefst in een hoekje alleen oefenen totdat ik ‘goed genoeg’ ben om mee te doen met de grote jongens. Op instagram zie je alleen de mooi golven die men pakt. En niet de struggle. Ik wil mezelf steeds maar weer pushen, maar eigenlijk haal ik mezelf alleen maar naar beneden. Zelfde geldt voor mijn werk. Ik weet niet waar ik sta, wat ik wil en wat ik kan. Een jaar in het buitenland werken waar surf is? Bij Las Megas chillen? Beetje bijklussen bij Dreamsnaast m’n fotografie? Timmervrouw worden? Of weer iets heel anders? Het lijkt wel alsof die stress op vakantie alleen maar meer is geworden. Door die zonne-allergie, het slechte weer en het vele surfen is de fotografie er een beetje bij ingeschoten. Soms maak ik wat foto’s met die panoramacamera, maar ik weet bijna wel zeker dat die mislukt zijn. Er zitten helemaal nul functies op die camera dus ik ben bang dat ie alleen in de volle zon beeld geeft. En de lens is niet echt een panoramalens, maar gewoon een afgedekte 50mm. Ik wil me weer waardig voelen, iets bijdragen, iets bereiken. Ergens trots op zijn. Ik wil gewoon iets kunnen. Zo goed dat het logisch is en vanzelf gaat.
Mijn zelfvertrouwen gaat van 0 naar 100 en weer terug in zo’n korte tijd. Ik zit nu weer helemaal op 0 en dan komt echt alles er uit. Ik weet gewoon mijn plek in deze wereld niet. Dat voelt zo frusterend, vermoeiend en verdrietig. Ik baal er van dat ik vandaag geen golven pakte en dan baal ik er vervolgens van dat ik er van baal. Alsof mijn gevoelens er niet mogen zijn en er niet toe doen. Niet zo aanstellen. Neem jezelf niet zo serieus. Maar wel even heel chill heel snel goed worden in surfen. Zo’n volle line-up is vrij intimiderend en dan wil ik het liefst in een hoekje alleen oefenen totdat ik ‘goed genoeg’ ben om mee te doen met de grote jongens. Op instagram zie je alleen de mooi golven die men pakt. En niet de struggle. Ik wil mezelf steeds maar weer pushen, maar eigenlijk haal ik mezelf alleen maar naar beneden. Zelfde geldt voor mijn werk. Ik weet niet waar ik sta, wat ik wil en wat ik kan. Een jaar in het buitenland werken waar surf is? Bij Las Megas chillen? Beetje bijklussen bij Dreamsnaast m’n fotografie? Timmervrouw worden? Of weer iets heel anders? Het lijkt wel alsof die stress op vakantie alleen maar meer is geworden. Door die zonne-allergie, het slechte weer en het vele surfen is de fotografie er een beetje bij ingeschoten. Soms maak ik wat foto’s met die panoramacamera, maar ik weet bijna wel zeker dat die mislukt zijn. Er zitten helemaal nul functies op die camera dus ik ben bang dat ie alleen in de volle zon beeld geeft. En de lens is niet echt een panoramalens, maar gewoon een afgedekte 50mm. Ik wil me weer waardig voelen, iets bijdragen, iets bereiken. Ergens trots op zijn. Ik wil gewoon iets kunnen. Zo goed dat het logisch is en vanzelf gaat.